1.18.2552

สุภาษิต สำนวน คำพังเพย

  • สุภาษิต ความหมายตามพจนานุกรม หมายถึง คำกล่าวที่มีคติควรฟัง สุภาษิตจึงมีลักษณะเดียวกับสำนวนและคำพังเพย แต่มีจุดมุ่งหมายเพื่อการสั่งสอน เตือนสติให้คิด ไม่มีการเสียดสีหรือติชมอย่างคำพังเพย เป็นถ้อยคำที่แสดงหลักความจริง เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่ว ๆ ไป ภาษิตนี้ยังมีความหมายรวมไปถึง สัจธรรม คำสั่งสอนที่เป็นความจริงอันเที่ยงแท้ทางศาสนาด้วย เช่น ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร ฯลฯ แต่เรานิยมเรียกสัจธรรมเหล่านี้ว่า "สุภาษิต"
  • สำนวน ความหมายตามพจนานุกรม หมายถึง โวหาร ทำนองพูด ถ้อยคำที่เรียบเรียง ถ้อยคำที่ไม่ถูกไวยากรณ์แต่รับใช้เป็นภาษาที่ถูกต้อง การแสดงถ้อยคำออกมาเป็นข้อความพิเศษเฉพาะภาษาหนึ่ง ๆ
  • คำพังเพย ความหมายตามพจนานุกรม หมายความว่า "คำที่กล่าวขึ้นลอย ๆ เป็นคำกลางเพื่อตีให้เข้ากับเนื้อเรื่อง"

สุภาษิต สำนวน คำพังเพย ความหมาย

  1. กรุงศรีอยุธยาไม่สิ้นคนดี เมื่อคราวบ้านเมืองอับจน ย่อมมีคนดีมาช่วยกู้สถานการณ์บ้านเมืองได้
  2. คนดีผีคุ้ม คนดีเมื่อถึงคราวตกอับ มักมีคนมาช่วยเหลือไว้เสมอ
  3. คนตายขายคนเป็น ผู้ที่ตายไปแล้วญาติจัดงานศพยิ่งใหญ่ ทำให้เป็นการสิ้นเปลืองแก่ผู้อยู่
  4. คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ คนที่รักเรากับคนที่เกลียดชังเรามีอยู่มากพอกัน
  5. ชีปล่อยปลาแห้ง ทำเป็นคนใจบุญ แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่
  6. เด็กเลี้ยงแกะ คนที่ชอบพูดปดอยู่เสมอ จนไม่มีใครเชื่อถือ
  7. เดินตามรอยผู้ใหญ่หมาไม่กัด ให้ทำตามผู้ใหญ่แล้วจะได้ดีเอง
  8. ตักบาตรอย่าถามพระ จะให้ของแก่ใคร ไม่ต้องถามก่อน ควรให้ไปเลย
  9. ตาบอดได้แว่น ได้ในสิ่งที่ตนไม่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้
  10. เตี้ยอุ้มค่อม ต่างคนต่างอยู่ในฐานะลำบากแล้วยังต้องเอาอีกคนหนึ่งมาเป็นภาระ

ไม่มีความคิดเห็น: